//czytanie performatywne//

Czytanie performatywne książki Mateusza Pakuły i spotkanie z autorem.

Prowadzenie: Justyna Sobolewska

Spotkaniu towarzyszyć będzie promocja i sprzedaż książki.

***

„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, to znakomita, starannie przemyślana kompozycyjnie, napisana prozą artystyczną powieść, która w sposób absolutnie nowatorski łączy różne gatunki literackie. Obok elementów reportażowych znajduje się dramat będący fikcyjnym spotkaniem; z osobistymi wypowiedziami narratora sąsiaduje wywiad; eseje przywołują retrospekcje; te ostatnie znajdują kontynuacje w znakomicie napisanych dialogach, które z kolei przechodzą w coś w rodzaju dziennika lub zapisu emocji i bieżących lektur narratora. […] Najistotniejsze są tu emocje. Całe ich spektrum. Nie dajcie się jednak zwieść pierwszym skojarzeniom z tytułem. Tak, to jest tekst, który wyrywa szloch z gardła i który sprawia, że człowiek z trudem łapie oddech. Jednocześnie jest to proza dowcipna, często wręcz komediowa, niekiedy emanująca erotyką albo budząca złość. Pakuła konfrontuje nas z bezsilną wściekłością i gniewem. Z poczuciem bezradności. […] Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję jest najmocniejszym, jaki dotychczas czytałam, zapisem choroby, bólu i umierania ojca oraz jego pogrzebu. Oto literatura polska staje przed szansą rozprawienia się z tymi kwestiami z absolutną, bolesną trzeźwością. Może pora otrząsnąć się z metafizycznych gier w dwuznaczności? Czy jesteśmy na to gotowi?”.

Barbara Sadurska, z rekomendacji
książki do Nagrody Krakowa Miasta
Literatury UNESCO